Vertrouwen (!)

Vertrouwen is belangrijk. Vooral in een familie. In mijn familie is er dus totaal geen vertrouwen. Als er iets is afgesproken, wordt die afspraak gewoon genegeerd. Zo had ik met m'n zus afgesproken na haar op de laptop te mogen. Laat ze m'n broertje erop.
Heb ik met m'n vader afgesproken dat ik na 't eten mag. Ben ik klaar met eten. Is het ineens van "Huh, afspraak? Waar heb je het over?" Nouja, ik vertrouw hun dus echt niet meer. Maar zij geloven mij ook niet. M'n zus sloeg me 4x, ik schold haar uit voor noob. Zegt ze dat ik homo ben. Ga ik naar m'n vader, geeft hij m'n zus gelijk :S
Ik heb vaker gedreigd weg te lopen, of voor de trein te springen. Maar heb het nooit gedurfd. Ik denk dat het er nu wel tijd voor gaat worden. Ik word echt helemaal gek hier.
Maar ik dwaal weer af (zoals gewoonlijk)
Vertrouwen is echt heel belangrijk. Er zijn niet veel mensen die ik écht vertrouw. Eigenlijk alleen mijn oudtante en verder zou ik 't niet weten. Als ik ergens mee zit kan ik altijd naar haar toe. Al heb ik daar de laatste tijd niet echt de tijd/fut voor. Kutschool :S
Er zijn wel een paar mensen die ik best een geheimpje zou vertellen, maar dan zijn er ook niet veel. Op school is er geen een die ik vertrouw. Ze zijn allemaal hetzelfde: Soms aardig, maar meestal slaan ze je half dood.
Niet dat ik ze niet aankan ofzo, maarja. Ik haat die school echt, maar daar zal nog wel een bericht over komen.
Ik moet nu gaan, kom waarschijnlijk vanavond niet meer op pc.
Trouwens, reageren is niet verboden ;)